یاوران مهدی(عج)

فضل بن عیاض که عارفی نامدار است ، شاگردی داشت که از برترین شاگردان او بود. هنگامی که دچار بیماری شد فضیل به بالین او آمد ومشغول خواندن سوره «یس» شد. شاگرد گفت :استاد، این سوره را نخوان ، فضیل ساکت شد و گفت : بگو لااله الا الله    گفت نمی گویم زیرا از توحید بیزارم 

درنهایت او درآن حال ازدنیا رفت و فضیل از مشاهده چنین حالتی بسیار پریشان و ناراحت شد .از کنار بستر شاگردش برخاست وبه به خانه خود رفت وبیرون نیامد تا اینکه در خواب دید شاگردش را به سوی آتش دوزخ وعذاب می برند.. فضیل به او گفت : تو برترین شاگرد کلاس من بودی چه شد که معرفت را از دست دادی و به چنین سرنوشتی گرفتار شدی ؟ شاگرد پاسخ داد: آلوده به سه گناه بودم :

1. سخن چینی 

2. حسادت 

3. دچار مرضی بودم و طبیب به من گفته بود باید سالی یک قدح شراب بنوشم تا بیماری ام رفع شود این سه گناه سرنوشت من را عوض کرد و دچار سوء عاقبت نمود.